مسئولیت تولیدکنندگان کالا به عنوان شاخه‌ای از مسئولیت مدنی از حیث مبنا مراحل متعددی را گذرانده که از مبنای مسئولیت قراردادی شروع و به مبنای مسئولیت محض منتهی می‌شود.مشکلات عمده‌ای که پیرامون هر کدام از مبانی مسئولیت قراردادی و مسئولیت غیرقراردادی مبتنی بر تقصیر وجود داشت و نیز ضرورتهای اقتصادی سرانجام زمینه‌ساز اقدام خطیر اتحادیه اروپا در سال 1985 شد که به موجب آن قواعد نمونه‌ای ارائه گردید که از حیث مبنا مبتنی بر مسئولیت محض بود و کشورهای عضو اتحادیه ملزم به رعایت آن مبنا در قوانین جدید خود شدند.خوشبختانه همین مبنا در لایحه حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان قوانین سایر کشورهای پیشرفته،در همگامی با قوانین سایر کشورهای پیشرفته اتخاذ شده است. تحول مهم دیگری که در عرصه مسئولیت مدنی تولید کنندگان کالا روی داه،ارائه تعریفی متفاوت از مفهوم سنتی عیب و کالای معیب است.بر مبنای چنین تحولی در تشخیص عیب و کالای معیب دیگر اهمیتی ندارد که طرفین در این رابطه چه خواسته‌اند و یا خریدار،عقلا چه انتظاراتی داشته است،بلکه همین قدر که کالایی فاقد«ایمنی»ای باشد که قانونا از آن می‌توان انتظار داشت،آن کالا معیب است.
)