نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

• بدیع فتحی ¹
• خیراله هرمزی ²

¹ استادیار،گروه حقوق خصوصی و اقتصادی دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبایی

² دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

چکیده

تجزیه ناپذیری دعاوی از تجزیه ناپذیری دعوا و تجزیه ناپذیری رای متفاوت می باشد. در قانون آیین دادرسی مدنی ایران هر چند اصطلاح تجزیه ناپذیری دعوا(مواد 104،298) و تجزیه ناپذیری و تفکیک ناپذیری رای ( مواد 308، 359،404،425)آمده است تجزیه ناپذیری دعوا بر تجزیه ناپذیر یک خواسته دلالت دارد و تجزیه ناپذیری رای هنگامی مطرح است که دو یا چند شخص طرف دعوای نخستین بوده اند و در هنگام شکایت از رای تنها یک نفر اقدام کرده است و دیگران اقدامی انجام نداده اند اما اصطلاح تجزیه ناپذیری دعاوی که بر قابل تجزیه نبودن دو یا چند دعوا دلالت دارد، نیامده است. تجزیه ناپذیری دعاوی پا را از «وابستگی آیینی» فراتر می گذارد و ضروتا «یگانگی آیینی» میان دو یا چند دعوا ایجاد می کند. از همین رو دعاوی یا خواسته های تجزیه ناپذیر به عنوان «یک کل» جدانشدنی مورد رسیدگی قرار می گیرند. به نظر می رسد که تعریف ذکر شده در خصوص ارتباط کامل در ماده 141 قانون آیین دادرسی مدنی ایران نه تنها تعریف ارتباط نمی باشد بلکه این تعریف حد اعلای تجزیه ناپذیری دعاوی است. با این همه برای تجزیه ناپذیری دعاوی ،ارتباط کامل تنها معیار نمی باشد و معیارهای دیگری نیز وجود دارد. تجزیه ناپذیری در دادرسی نیز آثار یگانگی آیینی خود را بار می کند برای نمونه هنگامی که تجزیه ناپذیری دعاوی محقق شد، گسترش صلاحیت رخ می هد و نیز رخدادهای دادرسی در یکی موجب اثر بر دیگری می شود و شکایت از یک رای موجب شکایت نسبت به رای دیگر می شود.

کلیدواژه‌ها

• واژگان کلیدی: تجزیه ناپذیری
• تفکیک ناپذیری
• ارتباط کامل
• وابستگی آیینی
• یگانگی آیینی

موضوعات

• آیین دادرسی مدنی

عنوان مقاله [English]

The indivisibility of claims in the civil procedure of Iran and France

نویسندگان [English]

• Badie fathi ¹
• Khayrollah Hormozi ²

¹ Assistant Professor ,Department of Private and Economic Law, Faculty of Law and Political Sciences, Allameh Tabatabai University

² Associate professor at Law and political faculty. Allameh Tabataba’I University

چکیده [English]

The indivisibility of claims in the civil procedure of Iran and France



Abstract

The indivisibility of claims is different from the indivisibility of one claim and the indivisibility of judgments. In the Civil Procedure Code of Iran the term indivisibility of claims (Articles 104, 298) and the indivisibility and inseparability of judgments (Articles 308, 359, 404, 425) have appeared, but the term indivisibility of claims has not come.

inseparability of claims does not cause "dependency of procedure" but necessarily creates "unity of procedure" between two or more lawsuits. Therefore, indivisible claims are processed as an inseparable "whole".It seems that the definition mentioned about complete connection in Article 141 of the Civil Procedure Law of Iran is not only the definition of connection, but it is the definition of the highest level of indivisibility of claims.

However, for the indivisibility of claims, complete connection is not the only criterion and it has other criteria as well. Indivisibility in the proceedings also creates the effects of the unity of the procedure. For example, when the indivisibility of claims is realized, the expansion of jurisdiction occurs, and also the events of proceedings in one cause an effect on the other, and a appeal against one decision causes a appeal against another decision.

Key words: indivisibility, inseparability, complete connection, dependence of procedure, unity of procedure.

کلیدواژه‌ها [English]

• Key words: indivisibility
• inseparability
• complete connection
• dependence of procedure
• unity of procedure