نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

• مرتضی عارفی

استادیار گروه حقوق، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

چکیده

واکنش دولت‌ها در برابر تکدی به‌عنوان یک پدیده و رفتار اجتماعی متفاوت است و طیف گسترده‌ای از رویکردها را شامل می‌شود که از جرم‌انگاریِ صِرف تا عدم جرم‌انگاری را در بر می‌گیرد. قانون‌گذار در مادۀ 712 کتاب تعزیرات قانون مجازات اسلامی، مطلق ارتکاب این عمل را جرم محسوب نموده است. این در حالی است که جرم‌انگاری فرایندی مبتنی بر عقلانیت است و با مدنظر قرار دادن واقعیت‌های اجتماعی انجام می‌شود. از‌این‌رو ضروری است الگوهای دیگر نیز مورد بررسی قرار گیرد تا از رهگذر آن موضع نظام عدالت کیفری ایران در مواجهه با این پدیده ارزیابی شود. بر این اساس مطالعۀ تطبیقی واکنش شانزده کشور در قبال این پدیده گویای آن است که چهار کشورِ ایران، انگلستان، ولز و دانمارک تکدی را مطلقاً جرم‌انگاری کرده؛ هشت کشورِ فرانسه، آلمان، اسکاتلند، بلژیک، اردن، سنگاپور، ترکیه و سوئیس این رفتار را مشروط به شرایطی همچون اخلال در نظم، تهاجمی و آزار دهنده بودن و سوءاستفاده از اطفال و افراد آسیب‌پذیر جرم محسوب کرده‌اند و چهار کشور سوئد، نروژ، مالزی و کانادا نیز این رفتار را حسب مورد جرم‌انگاری نکرده‌ یا از آن جرم‌زدایی کرده‌اند.

کلیدواژه‌ها

• تکدی
• سیاست کیفری
• سیاست اجتماعی
• جرم‌انگاری
• جرم‌زدایی

موضوعات

• حقوق جزا و جرم شناسی

عنوان مقاله [English]

The Typology of Reactions to Begging: From Penal Policy to Social Policy

نویسنده [English]

• Morteza Arefi

Assistant Professor, Department of Law, Faculty of Humanities, Bo Ali Sina University, Hamadan, Iran

چکیده [English]

Begging as a social phenomenon and behavior. Governments' responses to this phenomenon vary, encompassing a wide range of approaches, from mere criminalization to non-criminalization.

In Article 712 of the Islamic Penal Code (1996), the legislator has considered the absolute commission of this act as a crime. On the other hand, Criminalization, is a process based on rationality and is done by taking into account social realities. Therefore, it is necessary to examine other models to assess the position of the Iranian criminal justice system in the face of this phenomenon. Accordingly, a comparative study of the reaction of sixteen countries to this phenomenon shows that the four countries of Iran, England, Wales and Denmark have absolutely criminalized begging: Eight countries in France, Germany, Scotland, Belgium, Jordan, Singapore, Turkey and Switzerland have criminalized this behavior on the condition that it be disruptive, aggressive and abusive, and that children and vulnerable people are abused, and four countries: Sweden, Norway, Malaysia and Canada have not criminalized or decriminalized this behavior, as the case may be.

کلیدواژه‌ها [English]

• Begging
• Penal policy
• Social policy
• Criminalization
• Decriminalization