کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی از دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
مقالهء پیش‌رو با پاسخ به این پرسش که؛«چرا برنامه‌های پیش‌گیری از جرم اغلب شکست می‌خورند؟»و با این پیش‌فرض که پیش‌گیری از جرم باید به عنوان هدف مستقیم برنامه‌های عدالت ترمیمی مورد توجه قرار گیرد،به بررسی محدودیتهای برنامه‌های پیش‌گیری از جرم می‌پردازد.نویسنده این محدودیتها را ناشی از چهار عامل:فقدان انگیزش،فقدان منابع،تا کافی بودن کثرت رایزنیها و عدم پی‌گیری دقیق برنامه‌ها دانسته و چگونگی استفاده از سازوکار عدالت ترمیمی در برنامه‌های پیش‌گیری از جرم و تأثیرات آن در موقعیت این برنامه‌ها را بررسی می‌کند.
)