دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
پیش‌گیری از بزهکاری بیش از سه دهه است که با بنیانی علمی نظری وارد گسترهء علوم جنائی شده است و بیشتر قانون‌گذاران تلاش کرده‌اند تا این مفهوم را به متون رسمی-قانونی وارد کنند.قانون‌گذار ایرانی نیز از سال 1339 خورشیدی تاکنون پیش‌گیری از بزهکاری را با رویکردهایی متفاوت و گاه متضاد وارد پهنهء سیاست جنائی ایران کرده است. البته این رویکردهای متعدد و متضاد نسبت به پیش‌گیری از بزهکاری سیاست جنائی ایران را در این زمینه دچار سرگردانی کرده است.این نوشتار کوشیده است تا رویکرد(خبرگان)قانون اساسی،قانون‌گذار و نهادهای اجرائی-قضائی ایران را مورد بررسی قرار دهد.
)