نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه حقوق، دانشکدۀ حقوق و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی (واحد شیراز)، شیراز، ایران

چکیده

یکی از موضوعات مطروحه پس از تشکیل دیوان عدالت اداری این بود که چه اشخاصی می‌توانند در دیوان عدالت اداری به‌عنوان شاکی حضور پیدا کنند و آیا دستگاه‌های دولتی می‌توانند در شعب دیوان عدالت اداری طرح دعوا کنند. طبق رأی شمارۀ ۳۷، ۳۸ و 39 دیوان عدالت اداری در سال ۱۳۶۸ دستگاه‌های دولتی به هیچ نحو نمی‌توانند در شعب دیوان عدالت اداری به‌عنوان شاکی حضور پیدا کنند. این رأی با صدور رأی شمارۀ ۶۰۲ هیئت عمومی دیوان عالی کشور در سال ۱۳۷۴ تأیید شد ولی این مسئله مطرح شد که تکلیف دعاوی دستگاه دولتی نسبت به موضوعاتی که در صلاحیت دیوان عدالت اداری است، چه می‌شود؟ هیئت عمومی دیوان عالی کشور در سال ۱۳۸6 در رأی وحدت‌رویۀ شمارۀ 699 تلاش کرد که به‌نحوی این بن‌بست را باز کند و راه حلی برای حل این مشکل بیابد. اما خود این آراء هیئت عمومی دیوان عالی کشور مشکلات دیگری را به وجود آورد، به همین خاطر رأی وحدت‌رویۀ شمارۀ ۷۹۲ تیر ماه ۱۳۹۹ صادر و به نوعی آراء شمارۀ ۶۰۲ و 699 را لغو کرده است. نویسنده معتقد است رأی ۷۹2 تحولی مثبت در تفکیک صلاحیت دیوان عدالت اداری و دادگاه‌های عمومی است، ازجمله اینکه از تعارض آراء دادگاه‌های عمومی و شعب دیوان عدالت اداری درخصوص موضوع واحد جلوگیری می‌کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Unanimous decision of the Supreme Court, 792-24 / 4/99, and its effect on the jurisdiction of the branches of the Administrative Justice Court and public courts

نویسنده [English]

  • Koorosh Ostovar Sangari

Assistant Professor of Law, Faculty of Law and Humanities, Islamic Azad University (Shiraz Branch), Shiraz, Iran

چکیده [English]

Abstract
One of the issues raised after the establishment of the Administrative Court of Justice was who can appear as a plaintiff in the Administrative Court of Justice and whether state agencies can appear as a plaintiff in the Administrative Court of Justice. According to the rulings No. 37, 38 and 39 of the Court of Administrative Justice in 1368, state agencies can in no way be present in the branches of the Court of Administrative Justice as a plaintiff.
This decision was approved by the General Assembly of the Supreme Court in No. 602 in 1374, but the question was raised that what is the task of the state apparatus in relation to matters within the jurisdiction of the Court of Administrative Justice? In 2007, the General Assembly of the Supreme Court, Decision No. 699, tried to somehow open this deadlock and find a solution to this problem. However, these votes of the General Assembly of the Supreme Court created other problems, hence the vote of unity. Procedure No. 792 was issued in July 2016 and has somehow annulled votes No. 602 and 699. The author believes that vote 972 is a positive development in the separation of powers of the Court of Administrative Justice and public courts.
Keywords: Procedural Unity Vote, Jurisdiction, Administrative Court of Justice, Public Court,State.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Procedural Unity Vote
  • Jurisdiction
  • Administrative Court of Justice
  • Public Court
  • State
  • استوارسنگری، کورش (1392)، «مفهوم دولت در آرای وحدت‌رویۀ دیوان عالی کشور»، مجلۀ تحقیقات حقوقی، شماره 62.
  • استوارسنگری، کورش (1390)، «مفهوم دولت درآرای وحدت‌رویۀ دیوان عدالت اداری»، مجلۀ مطالعات حقوقی، دوره سوم، شماره 4.
  • استوارسنگری، کورش (1398)، دولت حقوقی، تهران: نشرمیزان.
  • آقایی طوق، مسلم و حسن لطفی (1398)، حقوق اداری (1)، تهران: شرکت سهامی انتشار.
  • امامی محمد و کورش استوارسنگری (1386)، حقوق اداری، جلد اول، تهران: نشرمیزان.
  • امامی،محمد، سیدمجتبی واعظی و مهستی سلیمانی (1391)، ضوابط دعاوی قابل‌طرح در دیوان عدالت اداری، تهران: نشرمیزان.
  • خسروی، احمد و حامد نوروزی (1399)، «حق بر فهم قانون»، مجلۀ حقوقی دادگستری، دورۀ 84، شمارۀ 110.
  • شمس، عبدالله (1380)، آیین دادرسی مدنی، جلد اول، تهران: نشرمیزان.
  • صدرالحفاظی، سیدنصرالله (1372)، نظارت قضایی بر اعمال دولت دردیوان عدالت اداری، تهران: نشر شهریار.
  • محسنی، حسن (1395)، «اصل دسترسی به عدالت وحق دادخواهی دولت»، فصلنامۀ مطالعات حقوق خصوصی، دورۀ 47، شمارۀ 3.
  • مولابیگی، غلامرضا (1393)، صلاحیت وآیین دادرسی دیوان عدالت اداری، تهران: نشرجنگل.
  • نهرینی، فریدون (1393)، آیین دادرسی مدنی، جلد اول، تهران: کتابخانه گنج دانش.