نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

چکیده

استدلال قضایی استنتاجی است که دادگاه از وقایع موضوع مورد رسیدگی و از خلال دلایل ابراز شده توسط طرفین دادگاه به عمل می‌آورد. از این تعریف چند نتیجه به دست می‌آید: نخست این‌که، این شیوه شباهت تامی با روشی منطقی دارد که در آن با موضوع و محمول که مقدمات قضیه هستند، استنتاج حاصل می‌شود؛ ثانیاً، استدلال قضایی دارای مبانی انکارناپذیری است که تمام مراحل دادرسی را معطوف به خود می‌داند و هر گزاره‌ای بدون عبور از مسیر استدلال را مطرود به شمار می‌آورد؛ ثالثاً، استدلال قضایی محصول روشی است که از علم منطق کمک می‌گیرد و بر اساس ابزارهای موجود در علم منطق، قضایای مجهول را کشف می‌کند؛ رابعاً، معرفت و شناخت هر خواسته‌ای در دعوی، معطوف به استدلال است؛ و خامساً، علم قاضی معطوف به معرفت از طریق استدلال است، نه علم حضوری. موضوعات پیش‌گفته، خطوط بحث این مقاله را تشکیل می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Basic, Method and Place of Judicial Reasoning

نویسندگان [English]

  • Ali Farokhi Nia(Farrokhshah)
  • Jafar Sadegh Manesh

چکیده [English]

Argues that the trial court’s judgment is subject to court proceedings and the parties through would cause assertiveness The definition of a result obtained Firstly, this method is similar to full and logical manner in which the subject and predicate are the basic case, the inference is obtained; Second, with foundations of legal reasoning is undeniable that the judicial process is understood to refer to any predicate without crossing the line of argument he rejected; Thirdly, it is a product of judicial reasoning logic support tools are based on the logic of science, the discovery of unknown cases, Fourthly, knowledge and understanding of the demands of the case, the argument is directed; And fifthly, the judge focused on the science knowledge through reasoning, not a science person. The topics discussed in this article, which is based on the lines cross - sectional study, is formed.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Legal Reasoning
  • Logical Reasoning
  • Deductive Reasoning
  • Inductive Reasoning
آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری - کاربردی، جلد پنجم، تهران: میزان، 1382.
آخوندی، محمود، جزوه‌ی آیین دادرسی کیفری، دوره‌ی کارآموزی قضایی، 1378.
چالمرز، آلن اف، چیستی علم، برگردان: سعید زیباکلام، تهران: سمت، 1379.
خندان، علی‌اصغر، منطق کاربردی، تهران: سمت، 1384. 
خوانساری، محمد، منطق صوری، تهران: آگاه، 1359.
دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، جلد بیستم، زیر نظر: محمد معین و سید جعفر شهیدی، تهران: دانشگاه تهران، چاپ نخست، 1373.
راسل، برتراند، علم ما به عالم خارج، برگردان: منوچهر بزرگمهر، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، چاپ دوم، 1359.
رفیع‌پور، فرامرز، کندوکاو و پنداشته‌ها، تهران: شرکت سهامی ‌انتشار،1380.
سیمر، اوکاشا، فلسفه‌ی علم، برگردان: هومن پناهنده، تهران: معاصر، چاپ نخست، 1387.
الشریف، محمدمهدی، «صورت‌گرایی در استدلال حقوقی»، فصل‌نامه‌ی حقوق،  تهران: دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، سال37، شماره‌ی 2، 1386.  
شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی، جلد سوم، تهران: درّاک، 1387.
شیبم. پرلمان، استدلال قضایی و منطق حقوقی، برگردان: حسن حبیبی، مجله‌ی دادنامه شماره‌ی 1، 1388.
صدر، محمدباقر، مبانی منطقی استقراء، برگردان: محمدعلی قدس‌پور، تهران: یمین، چاپ نخست، 1382.
طاهری نسب، سید یزدالله، رابطه علیت در حقوق کیفری ایران و انگلستان، تهران: دادگستر، چاپ نخست، 1388.
طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، جلد هفدهم، قم: بوستان کتاب، چاپ نخست، 1372.
http://www.ghadir.ca/multimedia/ebooks/almizan/Fehrest.ht
قراملکی، فرامرز، منطق1، تهران: دانشگاه پیام‌نور، چاپ سوم، 1384. 
قربانی، زین‌العابدین، اسلام و حقوق بشر، قم: سایه، چاپ سوم، 1383.
کاتوزیان، ناصر، اثبات و دلیل اثبات، میزان، تهران: چاپ نخست، 1380.
کاتوزیان، ناصر، فلسفه‌ی حقوق، جلد سوم، تهران: شرکت سهامی انتشار، چاپ دوم، 1381.
نعمتی، سکینه، معرفت‌شناسی، روزنامه‌ی رسالت، شماره‌ی 6046، 5/10/1385.
Jacob A. Stein, Legal Reasoning: What Is It?, in: jstein@steinmitchell.com
Lind, Douglas, The Art of Legal Reasoning, in: www.proedgroup.com 
www.hassanjafaritabar.ir
http://iec-md.org/maaref/esteghraa_khosropanah.html
http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2