TY - JOUR ID - 35484 TI - تحلیل فقهی ماده 264 قانون مجازات اسلامی JO - مجله حقوقی دادگستری JA - JLJ LA - fa SN - 1735-4358 AU - اصغری, عبدالرضا AU - صالحی مقدم, مهدی AD - عضو هیأت علمی دانشگاه علوم اسلامی رضوی AD - دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم‌شناسی دانشگاه علوم اسلامی رضوی Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 83 IS - 105 SP - 39 EP - 58 KW - مصرف مسکر KW - تزریق KW - تدخین KW - شرب خمر KW - تعزیر KW - حدّ شرعی DO - 10.22106/jlj.2019.35484 N2 - شرب خمر از جرایمی است که شارع مجازات آن را 80 تازیانه به ‌عنوان حدّ شرعی قرار داده است. این حکم در مادۀ 165 قانون مجازات اسلامی 1370 نیز آمده بود و عمدتاً «شُرب و خوردن مسکر» را بیان می‌کرد. پس از تصویب قانون مجازات اسلامی 1392، قانون‌گذار تصمیم گرفت در مادۀ 264، از عنوان «حدّ مسکر» عدول کند و به ‌عنوان «مصرف مسکر» روی آورد و بدین‌ترتیب مصرف مسکر را به هر روشی از قبیل خوردن، تزریق و تدخین، موجب حدّ شرعی دانست. وجه‌ مشترک این دو عنوان، «موجبِ خمر» یا سبب ایجاد حدّ شرعی است که در کتاب‌های فقهی مطرح شده است. نوشتۀ پیش رو، روش‌های مختلف مصرف خمر و مسکر را از منظر فقهی بررسی می‌کند. به همین منظور، اقوال مختلف در نحوۀ مصرف خمر یا مسکر بیان می‌شود و نظر قانون‌گذار مبنی بر اثبات حدّ شرعی به هر روشی که باشد، نقد و ارزیابی می‌گردد. UR - https://www.jlj.ir/article_35484.html L1 - https://www.jlj.ir/article_35484_9602eb815d5a652fbde07b336157385d.pdf ER -