%0 Journal Article %T توسعۀ صلاحیت نسبی ناشی از ارتباط دعاوی در ایران و فرانسه با نگاهی به رویۀ قضایی %J مجله حقوقی دادگستری %I قوه قضائیه %Z 1735-4358 %A حسن زاده, مهدی %A فتحی, بدیع %D 2020 %\ 03/20/2020 %V 84 %N 109 %P 79-99 %! توسعۀ صلاحیت نسبی ناشی از ارتباط دعاوی در ایران و فرانسه با نگاهی به رویۀ قضایی %K گسترش صلاحیت %K ارتباط دعاوی %K مقررات اولیۀ صلاحیت %K مقررات ثانویۀ صلاحیت %K صلاحیت نسبی %R 10.22106/jlj.2020.105438.2654 %X مقررات صلاحیت جلوه‌ای از ادارۀ شایستۀ دادرسی و به‌طور کلی حکمرانی خوب است. مقررات صلاحیت بر پایۀ مقررات اولیه و ثانویۀ صلاحیت تنظیم می‌شود. در مقررات اولیۀ صلاحیت، چهارچوب کلی و اولیۀ ضوابطِ تعیین و تشخیص صلاحیت ارائه می‌شود. اما اعمال این مقررات به‌تنهایی نمی‌تواند هدفی را که از مقررات صلاحیت دنبال می‌شود، برآورده کند و لذا صرفاً با به‌کار‌بستن این مقررات، صلاحیت مؤثر و مناسب و کامل به ‌دست نمی‌آید. از همین‌ رو، مقررات ثانویۀ صلاحیت وارد عمل می‌شود. ارتباط دعاوی، یکی از مقررات ثانویۀ صلاحیت می‌باشد که بر صلاحیت نسبی اثر می‌گذارد و موجب می‌شود که صلاحیت دادگاه عالی توسعه یابد. در آیین دادرسی مدنی فرانسه، نحوۀ توسعۀ صلاحیت نسبی با ایران متفاوت است که در این پژوهش مورد مداقه قرار گرفته است. در مادۀ 21 قانون شورای حل اختلاف ایران، توسعۀ صلاحیت نسبی مرتبط با نظم عمومی است و دادرس نیز می‌تواند ایراد ارتباط وارد کند و نیز برخلاف آیین دادرسی مدنی فرانسه، در حقوق ایران اینکه دعوا علیه یک شخص باشد یا اشخاص متعدد و نیز دعاوی متعدد مرتبط هنگام دادخواست مطرح شود یا در حین رسیدگی، مؤثر در توسعۀ صلاحیت نسبی نیست. %U https://www.jlj.ir/article_38087_81819433b705f3e9bcc85ebae033274a.pdf