%0 Journal Article %T حملات سایبری و حقوق بین‌الملل %J مجله حقوقی دادگستری %I قوه قضائیه %Z 1735-4358 %A قاسمی, علی %A جهاربخش, ویکتور بارین %D 2012 %\ 06/01/2012 %V 76 %N 78 %P 115-145 %! حملات سایبری و حقوق بین‌الملل %K فضای سایبر %K توسل به زور %K حمله‌ی سایبری %K حمله‌ی مسلحانه %K دفاع مشروع %K تناسب %R 10.22106/jlj.2012.11057 %X حمله‌ی سایبری، مصداق سلاح جدیدی است که می‌تواند روش هدایت جنگ مدرن توسط بازیگران دولتی و غیر‌دولتی را دگرگون سازد. سرشت بی‌مانند این تهدید و توانمندی مرتکبان جنگ‌های سایبری در آسیب رساندن، کشتار و تخریب فیزیکی از طریق فضای سایبر، تعاریف سنتی توسل به زور را متحول ساخته است. در این نوشتار، حملات سایبری بازیگران غیر‌دولتی صرفاً به منظور احراز انتساب آن‌ها به یک دولت بررسی می‌شود. پرسش اصلی این است که آیا یک حمله‌ی سایبری، اقدامی مادون آستانه‌ی توسل به زور، در حد توسل به زور و یا توسل به زوری معادل یک حمله‌ی مسلحانه است؟ پژوهش حاضر نتیجه می‌گیرد که حمله‌ی سایبری را می‌توان وفق ماده‌ی 2 (4) منشور ملل متحد، توسل به زور مسلحانه توصیف نمود. از سوی دیگر، حمله‌ی سایبری گسترده به زیر‌ساخت‌های اساسی که خسارات مادی یا تلفات انسانی قابل قیاس با حمله‌ی مسلحانه با سلاح‌های متعارف را در پی داشته باشد، حق توسل به دفاع مشروع را به دولت قربانی اعطاء می‌نماید. ‌هم‌چنین، در واکنش به حمله‌ی سایبری که در حد حمله‌ی مسلحانه نباشد، اما حمله‌ی مسلحانه‌ی قریب‌الوقوعی را با تسلیحات متعارف تدارک ببیند، می‌توان به دفاع مشروع متوسل گردید. %U https://www.jlj.ir/article_11057_82131538d4b6623fbc1eead4a3667ae5.pdf