@article { author = {Ghorchi Beygi, Majid and Shahrani, Masoumeh}, title = {Sentencing to Rehabilitative Punishments on Juvenile Delinquency after the Ratification of Islamic Penal Code 2013}, journal = {The Judiciarys Law Journal}, volume = {82}, number = {102}, pages = {161-189}, year = {2018}, publisher = {The Judiciary}, issn = {1735-4358}, eissn = {2676-7198}, doi = {10.22106/jlj.2018.32737}, abstract = {Minors and juvenile are susceptible to delinquency and their circumstances require a differential criminal policy. Retributive responses deemed to be inefficient and fail to rehabilitate for juvenile delinquency particularly. Criminal justice systems, across the world, try to use a rehabilitative punishment toward minors and juvenile in recent decades. Iranian criminal justice system also has accepted these rehabilitative mechanisms regarding juvenile delinquent. By passing the Islamic Criminal Code (2012) the new extreme developments has emerged. Judges and prosecutors in the practice should accompany with these developments. Findings of this article show that judges and prosecutors are reluctant to use these new mechanisms because of many reasons such as lack of required infrastructures, tendency of judges and public to traditional punishments and so on which is can be subject of another independent research. }, keywords = {Juvenile Delinquency,Rehabilitative Punishments,Prison Alternative,Judges}, title_fa = {میزان صدور احکام بازپرورانه در بزهکاری کودکان و نوجوانان بعد از تصویب قانون مجازات اسلامی 1392}, abstract_fa = {اطفال و نوجوانان به لحاظ سنی و شخصیتی در برابر بزهکاری آسیب‎پذیرتر هستند. دوران کودکی اقتضا می‌کند که سیاست جنایی مقابله با بزهکاری اطفال متمایز از بزرگسالان بوده و به تناسب شرایط و شخصیت آنان پاسخ­دهی خود را سامان دهد. با توجه به اثبات ناکارآمدی­های موجود در واکنش­های سنتی سزاگرایانه و ناتوانی آنها در اصلاح بزهکاران نوجوان، نظام­های عدالت کیفری نیز در دهه­های اخیر کوشیده­اند سیاست­هایی اصلاحی ـ بازسازگارانه در قبال بزهکاری کودکان و نوجوانان اتخاذ نمایند. سیاست جنایی ایران نیز متأثر از تجربه­های تطبیقی سایر نظام­های عدالت کیفری و آموزه­های جرم­شناختی (از جمله نظریه­های رشدمدار، جرم­شناسی واکنش اجتماعی و رهیافت­های جامعه‌محور) در سال 1392 و با تصویب قانون مجازات اسلامی، تحولات تقنینی ماهوی و شکلی گسترده­ای را در خصوص اطفال و نوجوانان بزهکار پی گرفته است. این تغییرات مثبت زمانی عملی خواهد شد که در عمل، دست­اندرکاران نظام قضایی با این سیاست­ها همراه شوند. بررسی­های این مقاله نشان می­دهد که علی­رغم ایجاد تغییر در سطح تقنینی، در سطح قضایی به دلایل مختلف از جمله تمایل عامه مردم به واکنش­های سزاگرایانه، عدم پذیرش فرهنگی، غیرمؤثر دانستن واکنش­های بازسازگارانه، عدم توجیه و آشنایی دست‌اندرکاران نظام قضایی پیرامون این واکنش‎ها و آماده نبودن بسترهای اجرایی این نوع واکنش­ها، تمایل کمی به استفاده از این نوع واکنش­ها نشان داده­اند.}, keywords_fa = {بزهکاری ‌اطفال و نوجوانان,واکنش‌های بازپرورانه,جایگزین‌های حبس,مقام قضایی}, url = {https://www.jlj.ir/article_32737.html}, eprint = {https://www.jlj.ir/article_32737_cee4a1d154aee0d6ba9895ab52441373.pdf} }